การ เตรียมตัว ก่อน วาระ สุดท้าย ของ ชีวิต

ต้องการขออโหสิกรรมหรือการให้อภัย (Forgiveness). ความต้องการเข้าถึงบุคลากรสุขภาพได้ง่าย. 5 วิธีฝึกสติชนะเครียด.

แนะนําให้เปลี่ยนท่าเองบ่อยๆ หรือพลิกตะแคงตัว ทุก 2 ชม. ความร่าเริงแจ่มใส (Cheerfulness). การควบคุมอาการไม่สุขสบาย (Symptom control). ปก_รายงานสถานการณ์สุขภาวะคนไทย4มิติ. สับสน วิตกกังวล กระสับกระส่าย กระวนกระวายหรือพักไม่ได้ ประสาทหลอน นอนหลับทั้งวันไม่ค่อยตื่น. Please enable JavaScript. แขนขาเย็นชื้น (Clammy) สีผิวจะซีดหรือเขียวคล้ำ มีจ้ำเลือด. ความต้องการความรักและความสัมพันธ์ (Love and connectedness).

ผู้ป่วยระยะสุดท้ายหรือผู้ที่หมดหวัง. หายใจลำบาก (Dyspnea)ตื้นๆ หยุดหายใจเป็นช่วงๆ. หลีกเลี่ยงการดื่มน้ำก่อนและหลังอาหาร. หัวใจเต้นช้าลง และระดับความดันโลหิตเริ่มต่ำลงเรื่อยๆ. ชุดสื่อส่งเสริมการเรียนรู้"1-10กระบวนการปรับพฤติกรรมให้ห่างไกลกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง(NCDs)". ต้องการการปฏิบัติตามความเชื่อทางศาสนา (Religious practice). ในระยะที่ผู้ป่วยสูญเสียความรู้สึกตัวไป จะเริ่มมีอาการหายใจเสียงดัง การกลืนเป็นไปอย่างยากลำบาก คางตกหย่อนลง อาการหายใจเสียงดังมักไม่ทำให้ผู้ป่วยทุกข์ทรมาน แต่มักทำให้ผู้ดูแลวิตกกังวล เกรงว่าผู้ป่วยจะทุกข์ทรมาน การดูแลภาวะหายใจเสียงดัง ควรจัดท่านอนตะแคง ซึ่งจะช่วยให้การหายใจเสียงดังลดลง ใช้ผ้าซับน้ำลายหรือเสมหะที่ข้างกระพุ้งแก้ม หรือดูดเสมหะที่อยู่กระพุ้งแก้มออก การดูดเสมหะในลำคอ เพราะนอกจากจะไม่ช่วยในการลดอาการแล้ว ยังกลับทำให้ผู้ป่วยทุกข์ทรมานมากขึ้น. การบริจาคอวัยวะของร่างกาย. การดูแลครอบครัวผู้ป่วย. ช่วงสุดท้ายของชีวิต. ใส่สายยางให้อาหาร (nasogastric tube) ดูแลให้ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ. ต้องการมีความหวัง (Hope).

แนวคิดของการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย. ระบบกล้ามเนื้อและกระดูก (Musculoskeletal system). ปฏิกิริยาด้านอารมณ์ของผู้ป่วยที่เผชิญกับข่าวร้ายหรือการสูญเสียในภาวะใกล้ตาย ตามแนวคิดของ คูเบอร์ รอส (Kubler Ross). หมายถึง การเตรียมตัวก่อนตายที่มีการวางแผนหรือดำเนินการไว้ล่วงหน้า. ความต้องการด้านจิตวิญญาณ. การดำรงชีวิตในเวลาที่เหลืออยู่อย่างมีเป้าหมายและมีความหมาย. สาวิกาสิกขาลัยไม่ได้สอนให้เปลี่ยนแปลง หรือหนีออกไปจากโลก แต่สอนวิชาแห่งชีวิตที่ไม่มีที่ใดเคยสอน คือสอนให้เรารู้ว่าจะอยู่อย่างไรในโลก อย่างที่โลกเป็น. จัดให้ผู้ป่วยนอนในท่าที่สุขสบายคล้ายผู้ที่กำลังนอนหลับ. การมองเห็นไม่ชัด ตามัวการได้ยินเสียงจะเป็นความรู้สึกสุดท้าย. ชาวมุสลิม: ฝังทันทีที่เสียชีวิต. "ความสำเร็จต้องเริ่มที่ใจ มุ่งมั่นทำเพื่อผู้ป่วยระยะสุดท้าย จะก่อให้เกิดความสุขจริง". การดูแลผู้ป่วยใน (In-Patient Unit). สิ่งที่ทำให้ความไม่สบายใจในเรื่องความตายบรรเทาลง คือ หลีกเลี่ยงการเข้าใกล้บุคคลที่อยู่ในภาวะใกล้ตาย.

ขยับแค่ไหนให้เพียงพอ. ดูแลความสะอาดช่องปาก. บันทึกสัญญาณชีพทุก 1 ชั่วโมง แจ้งให้ผู้ป่วยและญาติทราบทุกครั้ง. ลำบากในการกลืน พูดลำบาก มีเสียงสำลัก. จัดการเกี่ยวกับสัมพันธภาพที่มีต่อผู้อื่นในขณะที่ตนมีชีวิตอยู่และการดำเนินชีวิตของผู้อื่นหลังจากการตายของตน. ความต้องการสนับสนุนทางอารมณ์. การให้สารน้ำจำนวนมากในระยะสุดท้ายที่ผู้ป่วยมีการทำงานของไตบกพร่อง อาจเป็นผลเสียมากกว่าผลดี โดยเฉพาะการให้น้ำเกลือ อาจทำให้ผู้ป่วยมีภาวะบวมน้ำ และมีเสมหะมากขึ้น การให้น้ำเกลือในผู้ป่วยใกล้เสียชีวิต จึงเป็นผลเสียมากกว่าผลดี เป็นต้น. ให้บริบาลผู้ที่เจ็บป่วยอยู่ในระยะท้าย ผู้มีชีวิตอยู่ได้ในเวลาจำกัด.

จิตวิญญาณในชีวิตประจำวัน. การดูแลด้านจิตสังคมและจิตวิญญาณ (Psychological and spiritual care). ระยะต่อรอง (The stage of bargaining). จัดท่านอนศีรษะสูงและนอนตะแคง เพื่อให้เสมหะสามารถไหลออกมาทางปากได้. ดูแลผิวหนังบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ต้องให้สะอาดและแห้ง. ผู้ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย จำเป็นต้องมีความเข้าใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย รวมถึงอาการต่างๆ ที่ทำให้ผู้ป่วยไม่สุขสบายและเข้าใจหลักการดูแลด้วย. "ผักนำ" ผักทำอะไรในลำไส้เรา. เมื่อความดันโลหิตเริ่มต่ำมาก พยาบาลจะแนะนำให้ญาติผู้ป่วยบอกทางให้ผู้ป่วย โดยให้ญาติจับมือผู้ป่วย และกระซิบบอกทาง. บุคลากรอื่นๆ ที่จำเป็น ได้แก่ เพื่อนของผู้สูงอายุ เครือญาติ. ระบบหายใจ (Respiratory system). แก้อารมณ์ปรี๊ดแตกง่ายๆแค่4นาที.